Η υπερκεράτωση – σκλήρυνση πελμάτων είναι η συνηθέστερη αλλαγή που παρουσιάζεται στα πόδια.

Υπό κανονικές συνθήκες, η επιδερμίδα αντικαθίσταται κάθε 30 ημέρες. Μία επιταχυνόμενη ανάπτυξη των κυττάρων στην βασική στιβάδα οδηγεί σε αύξηση του κύκλου εργασιών, έτσι σχηματίζετε διαδοχικά μία κερατινοποίηση (σκλήρυνση) στην επιδερμίδα.

Αυτή η διαδικασία ανανέωσης του δέρματος υπόκειται σε πολλές επιρροές, όπως την ορμονική κατάσταση, την ηλικία, την ανεπάρκεια βιταμίνης Α (αυξημένη κερατινοποίηση), την θερμότητα, την υπεριώδη ακτινοβολία, λοιμώξεις και κυρίως τις μηχανικές καταπονήσεις όπως η πίεση και η τριβή. Διαταράσσουν την ισορροπία του σχηματισμού και την αφαίρεση των στρωμάτων του δέρματος.

Κάτω από τις κεφαλές των μεταταρσίων (πτώση μεταταρσίων) ή στην πτέρνα (βλαισή ή ραιβή) παρατηρείται μερικές φορές μια μεγάλη διάχυτη υπερκερατωσική περιοχή με ομοιόμορφο πάχος, με ή χωρίς σαφή όρια που δεν είναι πάντα επώδυνη. Αν δεν αντιμετωπιστεί με ειδικές κρέμες ή και αφαίρεση, πιθανών να δημιουργηθούν επίπονοι κάλοι – τύλοι.

Σε έντονες υπερκερατώσεις συνιστάτε η τακτική αφαίρεση από ποδολόγο-ποδοθεραπευτή και καθημερινή ενυδάτωση με ειδική κρέμα που μαλακώνει τις σκληρύνσεις και διατηρεί τη φυσική ελαστικότητα του δέρματος.Υπερκερατώσεις σε άτομα με Σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να αφαιρούνται έγκαιρα διότι κάτω από αυτές μπορεί να κρύβετε έλκος, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως οι επιπλοκές είναι επικίνδυνες.